Mowy i umowy

Mowy i umowy

Istniały już bardziej umowne traktaty,
weseliły się mowy prowadzone w dialog,
grały dziwne sztuki różne monodramy
Nerony, Juliusze, Homery, Cezary
popisy aktorów i mówców wybitnych
przegrane na scenie historii gonitwą.

I poszepty były te mocno liryczne,
posłowione wierszem do uszu kochanków,
co wieczorną porą gaszonego zgiełku,
pragnień nade wszystko żądze rozpalały

To wszystko już było i będzie po ten czas,
po ostatnia nutę człeczego skowytu,
gdy się mowy spełnią krętych polityków,
zmieszane z tumanem zbyt szarego dymu.

Co potem zostanie. Historia skończona,
ślady kości w piachu jak dawnych jaszczurów.
Nie, żyć będą słowa złowione na szponach
kruków zbitych w kupę w końcu pantałyku

listopad 2008

Oj mam się z tym tekstem, wszędzie gdzie go pokazuję zero komentarzy, albo mocno zdawkowe. Moim zamysłem było, że wszystko już... było i powiedziano już wszystko. Zaprawione jest to na końcu słowem, którego nikt nie zna: pantałyk, są jedynie przypuszczenia co do jego znaczenia, komentarz na zachętę, pozdrawiam z góry komentujących.