dziadek mróz

nawleka dni jak kroki
nic się wokoło dzieje
niewiele może zmrozić
a jeszcze mniej rozgrzeje

krew co jak wino z róży
smaczna ale nie była
płynie bo przecież musi
tętni bo jeszcze w żyłach

i brwi co pomarszczone
jak zmarszczki bogu ważne
są tylko barwą klonu
co jak ta róża marznie

jeszcze się tylko sanie
oprą o własne płozy
bo życie ludzi grzeje
a jednak bardziej mrozi

akurat ten mi się nie podoba. pierwsza jakby przemęczona. z tym nicem skomplikowana sprawa, a jeszcze jak jest "zmrozić" to i "rozgrzać" powinno być - tylko wtedy nie byłoby rymu przeplatanego.
no i takie prorocze "życie" na końcu.

mnie się wiersz podoba. fajny pomysł i opisanie go.

Ciekawy wiersz. Czyta się go lekko i rytmicznie. Ciekawa puenta wiersza.